akala mo lang

kahapon,
sinubukan kont timbangin ang lahat ng makita ko
inabot ako ng apat na oras sa pagtitimbang
alin ang magaan?
ano ang mas mabigat?
pag katapos kong manimbang
wala ako talagang natutunan talaga
weh ano naman kung alam ko bigat nya
nanimbang lang ako
nag sayang ng oras.

nung isang araw,
sinubukan kong ilagay ang lahat sa dalawang hanay
ano ang maganda sa pangit
alin ang mas magandang tignan
sa nakakabulag ng mata
hindi ko na lang tinuloy ng matagal
dahil hawak ko ang isang unan
na dati kong akap ng wala pa sya
at dati ko ring akap ng naroon na sya
at dati ring tagasalo ng luha ng wala na ulit sya
di ko alam kung sa maganda o pangit ko sya ilalagay

nung nakaraang linggo,
paulit ulit kong pinatugtog ang iisang kanta
pinag iisipan
kung isa ba itong ingay o musika
wala akong naintindihan
kahit nababasa ng utak ko ang mga linya
kahit umiindayog ako
hindi ko pa rin matutunan mahalin ang kanta
wala akong konklusyon
sa mga nota na pinagsamasama

kung anong tama
at alin wag gagawin
kung alin ang masarap
sa dapat wag ng isusubo
ang mabaho sa masangsang
ang kumportable
sa nakakairita
hindi ako ang mag didikta
at lalong hindi rin ikaw ang magsasabi ng alin
ang sa alin
sa kung ano ang totoo at sa sinungaling

hindi tayo, hindi rin sila.
hindi rin ngayon, o hindi kailan man magiging bukas.
walang ata, walang daw, walang sigurado.
wala lang lahat ng ito.
ang kasiyahan mo ay hindi ko kasiyahan
ang minamahal ko ay di mo minamahal
at ang gamot na iniinom mo
ay hindi lunas sa sakit ng kung sino
ang impotanteng yan ay hindi talaga importante

akala mo lang
dahil bukas, makalawa
iba na naman.